نارنج به پوسیدگی طوقه و خاک سنگین مقاوم بوده اما نسبت به بیماری تریستزا حساس است.از سال ۱۹۷۳ مصرف این گونه به عنوان پایه در آمریکا منسوخ شده ولی در ایران همچنان رایج است.
با نوشیدن آب لیمو نه تنها سیترات ایجاد می‌شود، بلکه آبی که برای جلوگیری یا دفع سنگ از کلیه نیاز دارید را هم به بدن می‌رسانید.
پوست آن بسیار ضخیم و شیرین است. نوع بومی شرق آسیا حدود ۵–۲۵ سانتی‌متر قطر دارد و وزن آن به ۱ تا ۲ کیلوگرم می‌رسد.[۳] پرتقال‌های امروزی، از پیوند ماندارین و دارابی به‌وجود آمده است.[۴][۵]
رقم سانگونلا رقمی از گروه پرتقال خونی اسپانیا، با میوه‌ای کوچک و گرد، بسیار پرمحصول، همه سال آور و رنگ گوشت آن کاملا سرخ است. خاصیت انباری این رقم بهتر از دو رقم دیگر و در حد مطلوبی قرار دارد.
تحقیقات علمی نشان می‌دهند که مصرف پرتقال می‌تواند نقش مهمی در ارتقای سطح سلامت بدن داشته باشد. خواص پرتقال از نظر طب سنتی هم فراوان است و استفاده از آن به عنوان میوه‌ای مفید به همه توصیه می‌شود. در ادامه، مزایا و خواص آن را به دقت بررسی می‌کنیم.
میوه‌های سبز رنگ والنسیا با اتیلن ظرف مدت ۶۴-۲۴ ساعت سبز زدایی می‌شود. میوه‌های رقم والنسیا خاصیت نگهداری بسیار خوبی هم روی درخت و هم در انبار را دارند.
میوه گریپ فروت در مناطق مرطوب گرمسیر و نیمه گرمسیر از کیفیت خوبی برخوردار است در حالی که میوه‌های تولید شده در مناطق مدیترانه‌ای دارای آب میوه با اسیدیته بالا، پوست کلفت و کم آب است.
درختان گریپ فروت دارای رشد زیاد و حجم شاخساره بالایی هستند و با داشتن اسکلت قوی، خوشه‌های سنگین میوه را به خوبی تحمل می‌کنند. شکل برگ‌ها یکنواخت‌تر و بزرگتر از پرتقال، نارنگی، لیمو یا لایم است.
بعضی از پژوهش‌ها نشان داده‌اند که مصرف مرکبات و به ویژه آب پرتقال به بهبود عملکرد شناختی در افراد مسن کمک می‌کند. با نوشیدن آب این میوه، جریان خون در مغز بهتر خواهد شد و توجه، تمرکز و حافظه افراد بهبود پیدا می‌کند.
مصرف منظم پرتقال و انواع دیگر مرکبات به دور ماندن از بیماری‌هایی مانند برخی از انواع سرطان و دیابت هم کمک می‌کند.
این رقم جز پرتقال‌های زودرس بوده، میوه آن درشت، بسیار پرآب، پرمحصول و همه سال آور است.
یکی از خواص پرتقال برای پوست، همین آبرسانی آن به بدن است. هرچقدر که بدن پرآب‌تر باشد، پوست هم درخشش و شفافیت بیشتری خواهد داشت.
این میوه دارای گوشت ملس و کم آبی است. click here از مشخصه‌های آن بذرهای تک جنینی و میان‌رس بودن است.
جوانه‌های گل و گل‌های جوان تا حدودی ته رنگ ارغوانی دارند که بعد از مدتی به خصوص با گرم شدن هوا این رنگ زایل می‌شود.